Reacties

‘Ik vat de heerlijke week bij jou en jullie in één woord samen: onbeschrijflijk. Het was voor mij werkelijk in alle opzichten een geweldige ervaring. Het schrijven heeft me weer terug gebracht naar de aarde en de beek en de boom. De verhalen borrelen en mijn hand is overspannen van al het schrijfwerk (je had gelijk; een schriftje werkt veel beter dan een computer). (..) Verder helpen jouw reacties mijn dolende, geteisterde, onzekere schrijversziel. De groep was zeer hecht en juist de verschillen ( leeftijd, achtergrond, beroep) waren voor mij enorm inspirerend. Kortom: Chapeau! Ga a.u.b. door en … kan ik me voor volgend jaar al inschrijven?‘
-S.

‘Heb nu al veel aan onze week, met het schrijven van het stuk waar ik volgende week weer mee ga repeteren; heel fijn! En ik ben helemaal geïnspireerd om daarna nog veel meer te gaan schrijven en te kijken wat er komt. Vooral het zonder ‘voorbedachte rade’ schrijven en daar vanuit verder werken, vind ik een heerlijke ontdekking.’
-M.

‘En toch blijft door alles heen iets krachtigs van wat ik daar bij jullie in de bergen heb ervaren. Het samengaan van de omgeving, de sfeer (die uitging van jou en Tony), en jouw mooie onconventionele workshop heeft me geraakt. Ja, er is iets veranderd.’
-I

‘Dus het stroomt verder, Pauline. Ik ben heel erg blij dat ik gekomen ben. Het heeft me nog meer gebracht dan ik had gehoopt.’
-H.

‘Ik denk nog vaak aan onze workshop in de ‘Berggeest’. Het was voor mij een enorm bevrijdende ervaring. Ik heb intussen een boek geschreven. Het is bijna af. Het idee voor dit boek ontstond tijdens jouw workshop!!‘
-S.

‘Met jou aan mijn stuk werken was een geweldige ervaring. Na ons gesprek had ik een heel nieuw zicht op mijn tekst. Alles was helderder. Dit had ook te maken met de hele atmosfeer tijdens de week. Ik heb het hele stuk herschreven en twee nieuwe scenes bij geschreven, die me nu het meest aan het hart liggen. Ik denk dat ze het stuk een heel nieuwe dimensie geven. Dus heel, heel erg bedankt.’
-IM.

Ik ga binnen zo’n tien minuten mijn laatste volle dag bij de molen in, boehoehoe! Het was heerlijk, heftig, door elkaar schuddend, vrij, blij, weemoedig en vooral WILD!
(…) Ik keer in elk geval met een fantastisch gevoel naar huis terug!
En Pauline en Tony, ja, soms zijn er van die mensen waar geen enkel woord goed genoeg voor is… (en dat komt dan van iemand die zichzelf schrijfster noemt…..
…
(God, wat mis ik onze gesprekken!)
…
Ik hoop dat alles goed gaat, daar bij de beek naast en in de molen. Pfff, het doet me pijn om er over te schrijven en er niet te kunnen zijn. Ik sla mijn armen om jullie heen en ben heel even weer daar onder die berg. Bij jullie, met Teetje, de geest en de adelaars. Heerlijk. (…) Dat stukje wereld waarvan ik bij jullie het puntje van het puntje van het puntje van het tipje van de sluier heb mogen zien (dank je dank je dank je), doet zo smaken naar meer.
E.